เด็กวัย 6 เดือนขึ้นไป หลับได้นาน 5-6 ชั่วโมงแล้วค่ะ จึงเป็นวัยที่เหมาะสำหรับงดนมมื้อดึก เพราะทำได้ง่ายกว่าเด็กวัย 1 ขวบขึ้นไปที่เริ่มสร้างเงื่อนไขการต่อรองได้มากกว่า ที่สำคัญลูกจะได้นอนหลับยาวตลอดคืน ร่างกายแข็งแรงเติบโตเพราะโกรทฮอร์โมนทำงานได้ดี แถมคุณแม่ก็ได้สดชื่นเพราะพักผ่อนเต็มที่หลับอีกด้วย
ด้วยความเคยชินลูกจึงตื่นขึ้นมากลางดึกแล้วร้องโยเย ซึ่งจริงๆ แล้วอาจไม่ใช่เพราะหิวนม ลูกอาจจะไม่สบายตัวเพราะปัสสาวะเลอะเทอะ ต้องการการโอบกอด หรือสาเหตุอื่นๆ ก็ได้ค่ะ ควรตรวจเช็คดูก่อน หากแน่ใจว่าลูกอยากกินนมแน่ๆ ใช้เทคนิคต่อไปนี้ช่วยได้ค่ะ
1. ปรับเวลาเพิ่มปริมาณ
เพิ่มเวลาระหว่างมื้อนมในช่วงกลางวันให้นานขึ้น อย่างน้อยทุกๆ 4 ชั่วโมง หากป้อนนมบ่อย กระเพาะลูกจะเคยชินกับการให้นมหลายๆ ครั้งแบบนั้น การฝึกลูกให้ชินกับเวลาในแต่ละมื้อที่นานขึ้นตั้งแต่มื้อกลางวัน ก็ทำให้การตื่นกลางคืนก็จะลดลงค่ะ
เคล็ดลับ : ช่วงกลางวัน ถ้าลูกต้องการกินนมมากครั้งกว่านี้ คงต้องเบนความสนใจกันหน่อยค่ะ จะอุ้ม กอด หรือเล่นกับลูกก็ได้
2. ค่อยๆ ลดปริมาณนมมื้อดึก
ค่อยๆ ลดนมมื้อดึกครั้งละ 1 ออนซ์ ทุกๆ 3-4 วัน ควรทำแบบค่อยเป็นค่อยไปนะคะ ให้ลูกค่อยๆ ปรับตัวไปด้วย จนลูกเลิกกินนมมื้อดึกได้ในที่สุด
เคล็ดลับ : ลดปริมาณน้ำนม โดยให้ลูกดูดเพียงข้างเดียวหรือบีบใส่ถ้วยแล้วค่อยๆ ป้อนก็ช่วยได้เหมือนกันค่ะ
3.ไม่ป้อนนมทันที
ถ้าลูกตื่นกลางดึกไม่ควรเข้าไปอุ้มหรือให้นมทันที คุณแม่ควรฝึกให้ลูกรู้จักรอ ประมาณ 5-10 นาที จึงเข้าไปปลอบลูกด้วยการตบก้นเบาๆ อาจหาตุ๊กตามาอยู่เป็นเพื่อนลูกก็ได้ค่ะ ถ้าลูกยังไม่หยุดร้องเข้าไปหาลูกทุกๆ 15-20 นาที จนกว่าลูกจะหลับเอง และรอนานขึ้นในคืนต่อๆ ไป
เคล็ดลับ : ควรลดการสัมผัสลงด้วย เพราะหากคุณแม่ยังตอบสนองด้วยการโอบกอดทุกครั้ง ลูกจะติดและร้องหา เพราะรู้ว่ายังไงคุณแม่ก็ต้องมา
เทคนิคเหล่านี้ หากคุณแม่นำไปใช้แล้ว ต้องปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ เพื่อให้ลูกเรียนรู้ที่จะหลับยาวๆ โดยไม่ต้องมากินนมมื้อดึกอีก และถึงอาจมีท้อบ้างในช่วงแรก คุณพ่ออย่าลืมเป็นกำลังใจให้คุณแม่และคุณลูกด้วยนะคะ ขอให้ประสบความสำเร็จทุกคนค่ะ
หลักสำคัญของการงดนมมื้อดึกเพื่อคุณแม่และคุณลูกคือ ความเข้มแข็งของคุณแม่ค่ะ เวลาที่เห็นลูกร้องไห้กลางดึกอย่างนั้น คุณแม่หลายคนใจอ่อนยอมตามเงื่อนไขของลูกอยู่ร่ำไป คุณแม่ต้องใจแข็งพอถึงจะงดนมได้เป็นผลสำเร็จค่ะ