พ่อแม่หลายท่านคงไม่ปฎิเสธว่า เมื่อได้เห็นพัฒนาการของลูกในแต่ละวัน เราทั้งรู้สึกชื่นใจ ตื่นเต้น มีความสุข แต่ในขณะเดียวกัน ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ โดยเฉพาะในช่วงขวบปีแรก เพราะลูกน้อยก็ยังพูดไม่ได้ การเคลื่อนไหวก็ยังจำกัด อย่างไรก็ตามต้องยอมรับว่า วัยนี้เราสามารถดูแลให้ความปลอดภัยแก่ลูกได้มาก รวมทั้งเป็นช่วงเวลาของลูกในการสร้างความไว้เนื้อเชื่อใจต่อเราและต่อโลก เพื่อที่เขาจะได้กล้าออกไปเรียนรู้โลกกว้าง ได้อย่างเต็มที่
 

ความท้าทายของพ่อแม่ในวัยถัดๆ มา คือ วัยเตาะแตะจนถึงวัยอนุบาล เป็นวัยที่ฝึกพ่อแม่และคนเลี้ยงดู อย่างแท้จริง เพราะเด็กเริ่มเคลื่อนไหวได้มากขึ้น พูดได้มากขึ้น รู้ว่าตัวเองสามารถต่อรองหรือมีอิทธพลต่อคนรอบข้าง ที่สำคัญเด็กยังไม่เข้าใจหรือควบคุมตนเองได้ดีพอ เมื่อเห็นสิ่งของหรือสถานที่ที่น่าสำรวจ จึงทำให้เกิดอันตรายได้ง่าย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเกิดอุบัติเหตุ และอาจเป็นสาเหตุไปสู่การติดเชื้อ แล้วเราจะป้องกันยังไง?

“งดกิจกรรมทุกชนิดค่ะ ปลอดภัยที่สุด!” คำตอบนี้ผิดนะคะ 

เราไม่ควรไปฝืนธรรมชาติของเด็ก เด็ดขาด ค่ะ เด็กต้องการเล่นและเรียนรู้ไปพร้อมๆ กับการสนับสนุนหรือดูแลเรื่องความปลอดภัยจากคนเลี้ยงด้วย 

 พญ.สินดี จำเริญนุสิต กุมารเวชศาสตร์พัฒนาการและพฤติกรรม ให้คำแนะนำ 3 สิ่งที่พ่อแม่ต้องเผชิญ คือลูก “มีไข้” “หกล้ม” “หัวโน” 

1.มีไข้ 

ส่วนใหญ่เกิดจากการติดเชื้อ เพราะเด็กมักมีความเสี่ยงที่เลี่ยงไม่ได้ ทั้งจากการไปโรงเรียน ไปเล่นนอกบ้าน หรือการที่ผู้ใหญ่ พี่ ๆ น้อง ๆ ในบ้านเจ็บป่วย
 

2.หกล้ม 

มักทำให้เกิดแผลถลอก หรือเด็กบางคนก็เกิดเป็นรอยฟกช้ำ เนื่องจากมีเลือดคั่งใต้ชั้นผิวหนัง จากสถิติพบว่า “การพลัดตกหกล้ม” เป็นอาการของคนไข้เด็ก ที่พบบ่อยที่สุดในห้องฉุกเฉินและเป็นเหตุให้ต้องนอนโรงพยาบาลถึงร้อยละ 30  เพราะเด็กเล็กจะชอบวิ่งเร็ว ๆ วิ่งไล่จับ คล่องตัวมากน้อยต่างกัน แถมเด็กยังแยกแยะไม่ได้ ว่าพื้นแบบไหนวิ่งง่ายหรือยาก ของวางเกะกะหรือไม่ สาเหตุที่สําคัญของการพลัดตกหกล้มคือ บันได เฟอร์นิเจอร์ในบ้าน หน้าต่างและระเบียง เครื่องเล่นในสนามเด็กเล่น การใช้รถหัดเดินเด็ก(infant walker)

3.หัวโน

คือการที่เด็กได้รับบาดเจ็บบริเวณศีรษะ มักไม่รุนแรง แต่อาจจะเห็นรอยปูดนูน ฟกช้ำ โดยเฉพาะที่หน้าผากจะเห็นได้ชัดเพราะผิวหนังบางและมีเลือดมาเลี้ยงบริเวณนั้นค่อนข้างมาก  พบเจอได้บ่อยในเด็กเพราะเมื่อเริ่มเคลื่อนไหวได้มากขึ้น ก็อดไม่ได้ที่จะ ปีนป่าย หรือทดสอบสมรรถภาพร่างกายของตนเอง อีกทั้งเด็กยังมีสัดส่วนของศีรษะเทียบกับตัวมากกว่าผู้ใหญ่ จึงมีโอกาสที่ศีรษะกระแทกพื้นหรือสิ่งของต่าง ๆ ได้ง่าย 
 

พ่อแม่ควรป้องกันอย่างไรดี 

จัดสิ่งแวดล้อมให้เอื้อต่อการเรียนรู้ของเด็ก โดยคำนึงถึง

• ความสะอาด เช่น การทำความสะอาดของเล่น การฝึกลูกให้มีสุขอนามัยที่ดี การล้างมือ ฯลฯ เพื่อลดโอกาสติดเชื้อของลูก

• ความปลอดภัย เช่น 

1. การออกแบบบันไดให้เหมาะสมกับการก้าวเดินของเด็ก เช่น ซี่ระเบียงไม่ห่างเกินไป  ทําประตูทิศทางเดียว(เปิดเข้าด้านใน) สอนเด็กไม่ให้เล่นบนบันได 

2. ขอบผนัง ประตู หรือเฟอร์นิเจอร์ อาจจะต้องบุนวมหรือใช้วัสดุป้องกันขอบ 

3. ไม่ปล่อยให้มีน้ำหรือของเหลวที่ทำให้พื้นเปียก หากมีควรรีบทำความสะอาดทันที

4. พื้นในบริเวณที่เด็กเล่น ควรหลีกเลี่ยงพื้นเคลือบเงาที่อาจทำให้มีการลื่นหกล้มได้ง่าย นอกจากนั้น ทางเดินควรปราศจากของเล่นหรือสิ่งของต่างๆ 

5. หลีกเลี่ยงการใช้รถหัดเดิน เพราะเด็กจะไถลไปได้ไกลและมีโอกาสเกิดอุบัติเหตุได้ง่าย

6. มีอุปกรณ์ป้องกันขณะขับขี่จักรยาน เช่น หมวกกันน๊อค สนับเข่า สนับแขน เป็นต้น