
พ่อแม่ย่อมรักลูก หวังดีกับลูก เมื่อลูกทำผิด ดื้อ ไม่เชื่อฟังย่อมมีบทลงโทษเป็นธรรมดา หลาย ๆ ครอบครัวเลี่ยงการลงโทษที่ใช้ความรุนแรงกับเด็กอย่างการเฆี่ยนตีเป็นการพูดคุยด้วยเหตุผลและการทำโทษเชิงบวกแทน แต่กับอีกหลายครอบครัวยังคงมีการเฆี่ยนตีเป็นปกติ เพื่อให้เด็กเกิดการหลาบจำ เชื่อฟัง และหยุดพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมต่าง ๆ
บ่อยครั้งที่พ่อแม่เข้าใจว่าการลงโทษลูกด้วยการใช้ความรุนแรง ตี บังคับ ควบคุม จะช่วยให้เด็กหลาบจำและไม่ทำซ้ำ แต่ความจริงแล้ววิธีนี้ได้ผลแค่ในระยะสั้นเท่านั้น ไม่สามารถแก้ไขปัญหาพฤติกรรมในระยะยาวได้
ยิ่งพ่อแม่ใช้ความรุนแรงกับลูกบ่อย ๆ ลูกยิ่งซึมซับพฤติกรรมการใช้ความรุนแรงจากพ่อแม่ มีพฤติกรรมก้าวร้าว ส่งผลต่อสภาพจิตใจ กระทบต่อพัฒนาการและการเรียนรู้ ขาดทักษะสมอง EF ทักษะทางอารมณ์และสังคมของเด็ก มีแนวโน้มติดยาเสพติด มีปัญหาทางสุขภาพกายและจิตใจ
คลิกเพื่ออ่านบทความ รักลูกเชิงบวก "เป็นพ่อแม่ไม่ยาก! สร้างทักษะพ่อแม่" กับครูหม่อม

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1567 หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 1567 บัญญัติไว้ว่า “ ผู้ใช้อำนาจปกครองมีสิทธิ
(1) กำหนดที่อยู่ของบุตร
(2) ทำโทษบุตรตามสมควรเพื่อว่ากล่าวสั่งสอน
(3) ให้บุตรทำการงานตามสมควรแก่ความสามารถและฐานานุรูป
(4) เรียกบุตรคืนจากบุคคลอื่นซึ่งกักบุตรไว้โดยมิชอบด้วยกฎหมาย
ในข้อที่ 2 นั้น กำหนดให้ผู้ใช้อํานาจปกครองมีสิทธิทําโทษบุตร “ตามสมควร” เพื่อว่ากล่าวสั่งสอน ในส่วนนี้เป็นช่องโหวให้ผู้ปกครองเด็กบางคนมีการใช้อํานาจปกครองลงโทษบุตรได้อย่างไม่จำกัดวิธีการ จนนำไปสู่การทำร้ายร่างกาย ทารุณกรรม จนส่งผลต่อสภาพร่างกาย จิตใจ และพัฒนาการของบุตร หรือในบางกรณีอาจร้ายแรงจนถึงขั้นเสียชีวิต จึงเป็นที่มาของการแก้ไข แก้ไขประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1567 (2)
นอกจากนี้บทบัญญัติดังกล่าวยังขัดกับอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยสิทธิเด็ก โดยประเทศไทยได้ให้คำมั่นโดยสมัครใจไปแล้วในกระบวนการทบทวนสถานการณ์สิทธิมนุษยชน (Universal Periodic Review) รอบที่ 2 (พ.ศ. 2559-2563) ว่าจะปรับแก้กฎหมายและควบคุมบทลงโทษด้วยความรุนแรงต่อบุตร
สส. ณัฐวุฒิ บัวประทุม สส.บัญชีรายชื่อพรรคก้าวไกล จึงได้ยื่นต่อสภาฯ แก้ไขประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1567 (2) จากที่ระบุว่า ผู้ใช้อํานาจปกครองมีสิทธิ “ทําโทษบุตรตามสมควรเพื่อว่ากล่าวสั่งสอน” เป็น “ทําโทษบุตรเพื่อว่ากล่าวสั่งสอนตามสมควร แต่ต้องไม่เป็นการกระทําทารุณกรรม หรือทําร้ายร่างกายหรือจิตใจ ไม่เป็นการเฆี่ยนตี หรือทําโทษอื่นใดอันเป็นการด้อยค่า”
อ้างอิง :
https://x.com/MFPThailand/status/1810667949185007904/photo/1
https://www.drthawip.com/civilandcommercialcode/208